Sharon en Bas zijn kandidaat uit Westfriesland voor de komende verkiezingen van het waterschap en de provincie. In deze interviewreeks leggen ze uit hoe het is om in de politiek te zitten, wat hun beiden drijft en wat zij willen bereiken. In het vorige artikel legden zij uit waarom zij kandidaat zijn. Vandaag vertellen zij hoe het is om als jongere in de politiek te zitten. Waar loop je tegenaan? Is het erg dat je nog niet alles weet? En wat brengen zij mee ten opzichte van oudere collega’s?
Jullie zijn allebei relatief jong voor in de politiek. Sharon is 34 jaar, Bas 29. Wisten jullie al vroeg dat jullie de politiek in wilden?
Sharon: De interesse voor de politiek werd gewekt tijdens het vak staatsrecht, alleen op dat moment was ik er nog niet door geraakt. Pas door eigen ervaring met een medische misser en het trage mechanisme van de overheid ging ik mezelf verdiepen in de kracht van het politieke veld. Tegelijkertijd zag ik in het werkveld als bewindvoerder/mentor dat veel mensen vastlopen in het systeem en ik dacht ‘hoe kunnen we zelfredzaamheid bevorderen als het instrument zo ontzettend log is?’ Helaas zie ik nog te veel dat de ideeën niet aansluiten bij de praktijk. Als ik wil dat daarin verandering komt, dan moet ik ook zelf de verantwoordelijkheid nemen en de politieke arena instappen.
Bas: Op de middelbare school was ik al die jongen die de krant las en daarover vragen stelde tijdens de lessen maatschappijleer en economie. Ik was 15, 16 jaar. Het was de tijd van de grote economische crisis. Midden in die crisis in 2010 won de VVD de verkiezingen en werd Mark Rutte premier. Ik weet nog hoe betrokken ik mij toen bij de VVD voelde, verbonden door het idee van “handen uit de mouwen in plaats van hand ophouden”. Ik wist toen al: ooit ga ik die verantwoordelijkheid ook nemen om problemen in Nederland op te lossen.
Hoe gaat dat dan, de eerste stappen in de politiek?
Bas: Eerst werd ik lid van de VVD. Toen gebeurde er een tijdje niets. Totdat er in 2012 een debattraining werd georganiseerd door de VVD in het gemeentehuis van Stede Broec. Omdat ik debatteren leuk vond, ben ik er naartoe gegaan. Een paar weken later zat ik in het bestuur van de lokale VVD in Medemblik. Ik werd secretaris, organiseerde activiteiten voor onze leden zoals een bezoek aan het Europees Parlement en later vanaf 2015 heb ik meegewerkt aan het versterken van onze partij in Westfriesland. Uiteindelijk rol je van het een in het ander, en pak je op wat je leuk vindt en goed kan.
Sharon: Het is net als schaatsen. In het begin onwennig, maar je krijgt vanzelf de slag te pakken. Af en toe vraag je jezelf tijdens het schaatsen af of het nog goed gaat, maar volgens mij sta ik nog aardig. Zeker omdat alles tot nu toe heel snel gaat. Februari 2021 ben ik echt actief geworden voor de VVD, een maand later zat ik in het bestuur van Westfriesland en heb ik de campagne voor de Westfriese gemeenten in ’22 mogen leiden. Daar kan ik nu een mooie tweede plaats voor de waterschappen HHNK en campagneleider waterschappen aan toe voegen.
Hebben jullie je nooit te jong gevoeld, misschien daardoor wel onzeker?
Sharon: Je moet uitgaan van je eigen kracht. Ik vaar op mijn eigen ervaringen en als mensen het beter weten dan is dat ook prima. Volgens mij kom je juist door het gesprek aan te gaan verder. Bovendien als ze in de politiek niet openstaan voor mijn input, dan gaat het leven natuurlijk gewoon door. Dat is dan een gemis voor de politiek, ik denk dat ze daar echt wel meer mogen kijken naar de mensen uit het werkveld.
Bas: Ik heb nooit naar mijn leeftijd gekeken. Wel luister je goed naar partijgenoten met veel ervaring, die weten hoe je dingen voor elkaar krijgt. Daar heb ik van geleerd. En natuurlijk voel je je wel eens onzeker of twijfel je of je het goed aanpakt. Maar dat heb je op school of in je werk ook. En ik twijfel nog steeds. Zolang ik mensen om mij heen heb met wie ik dat kan delen, kom ik altijd weer verder.
Het klinkt misschien alsof het meer nadelen dan voordelen heeft om op jonge leeftijd actief te worden in de politiek. Wat brengen jullie mee, misschien juist wel door jullie leeftijd?
Bas: Ha, zo is het! “I will not make age an issue of this campaign.” Dat zei Ronald Reagan, voormalig president van de V.S., ooit in campagnetijd. Hij werd juist als te oud neergezet. Reagon is echt een van mijn helden, een geweldige communicator was hij. Voor mij geldt die uitspraak ook. Het gaat niet om mijn leeftijd, of die van Sharon. Het gaat om de energie, het enthousiasme en de ideeën die wij meebrengen.
Sharon: Angst is een slechte raadgever, dus laat jezelf niet belemmeren. Het voordeel is dat je altijd uit de trein kunt stappen. In mijn ogen zijn er dus geen nadelen. Verder ben ik het eens met Bas, het gaat niet om leeftijd.
Wat zouden jullie zeggen tegen jongeren die overwegen om de politiek in te gaan?
Sharon: Ga eens kijken bij een fractie of raadsvergadering in de gemeente en stel jezelf vooral de vraag ‘Wat vind ik hier nu eigenlijk zelf van?’ Alleen op die manier kun je voor jou de goede partij vinden en peilen hoe je in de vraagstukken zit.
Bas: Informeer je goed en doe mee! Google bijvoorbeeld eens op wat namen van politici uit jouw gemeente. Er zit er vast eentje tussen die je aanspreekt. Stuur een mail en ga in gesprek! Alleen door zelf in aanraking te komen met mensen in de politiek, krijg je een goed beeld voor jezelf.
